Pewnego dnia przemierzaliśmy południowo-zachodnie rejony Irlandii i znaleźliśmy się na Półwyspie Beara. Ten chyba najpiękniejszy zakątek Irlandii, często jest przez turystów omijany i nie doceniany ze względu na bardzo sławne i znajdujące się nieopodal "Ring of Kerry" oraz leżący nieco wyżej, Półwysep Dingle.
Za pierwszym razem, dwa lata temu, odkrywaliśmy uroki Półwyspu Beara, starając się objechać półwysep dookoła. Jechaliśmy wtedy drogą R 571, zmierzając ku jedynej w Irlandii kolejce linowej, dzięki której można dostać się na wyspę Dursey Islands.
Decyzja o zmianie trasy, pojawiła się tak samo nagle, jak pojawiła się brązowa tabliczka informacyjna z napisem Healy Pass. Skręciliśmy więc w lewo i po przejechaniu kilkudziesięciu metrów, zobaczyliśmy na rozstaju dróg biały budynek. Na przeciwko niego, stał niezwykły i stary dystrybutor paliwa, a obok niego mały domek dla irlandzkiego krasnala - Leprechaun'a ( Leprikona ).
Przy dystrybutorze, ponownie skręciliśmy w lewo, wjeżdżając na drogę R574, która przynajmniej na jej początku, do najszerszych nie należy. Dodatkowo po obu jej stronach rosną rododendrony, skutecznie zasłaniając zakręty, więc powinno się tutaj jechać z bezpieczną prędkością.
Jadąc tak wciąż pod górę, do wysokości około 200 metrów nad poziomem morza, nie mamy szansy za zobaczenie jakichkolwiek widoków. Drzewa okolicznych lasów zasłaniają nam widoki i dopiero po przekroczeniu tej granicy, zaczyna nam się wyłaniać panorama, o której nie mieliśmy pojęcia:
Na przeciwko nas, w oddali i nieco w dole, majaczyło przepiękne jezioro Glanmore Lake. W jakiś niesamowity sposób jezioro te powstało tuż u podnóża jednego z kilku szczytów Tooth Mountains, które dochodzą tutaj do 600 metrów wysokości...
Lewa strona jeziora nie wyglądała gorzej, jak strona, z której właśnie przyjechaliśmy...
Szczerze mówiąc brakowało nam tutaj dzisiaj słoneczka, choć chyba i tak mieliśmy szczęście: dwa lata temu pogoda była znacznie gorsza...
Zatrzymaliśmy się na chwilę na jednym z niewielu specjalnych poboczy, umożliwiających mijanie się jadących z naprzeciwka aut. Wyszliśmy na zewnątrz i z przyjemnością patrzyliśmy na widok, który się przed nami rozpościerał: magiczna zieleń otaczająca nas dookoła, była pokropiona różowym kolorem kwiatów kwitnącego w tym czasie krzewu rododendrona.
Ruszyliśmy dalej, aby po przejechaniu kilkunastu metrów zatrzymać się ponownie.
Nie mogliśmy ot, tak jechać dalej, gdyż wraz z naszym przemieszczeniem, zmieniła się również perspektywa panoramy, na którą tak na prawdę mogliśmy patrzeć bez końca.
Spojrzeliśmy również na kierunek, z którego właśnie przybyliśmy.
Dopiero tutaj, na tej wysokości, zobaczyliśmy piękną panoramę tutejszych bliskich, zdawało by się szczytów półwyspu Beara oraz tych dalszych, ledwo widocznych, które znajdują się już na Półwyspie Kerry
Powoli dojeżdżaliśmy do wzniesienia...
Widoki tutejszych gór, choć są one tak na prawdę niewielkie, urzekają nas.
Góry te wyglądają na niegroźne a w rzeczywistości potrafią zaskoczyć, zranić a nawet zabić.
Po chwili postoju, jedziemy dalej.
Pokonujemy ostatnie kilkaset metrów wzniesienia i mijamy zbudowany tutaj most.
Na szczycie przełęczy wita nas brązowa tablica, oznajmiająca przybycie do hrabstwa Kerry. Kilkanaście metrów dalej, po prawej stronie drogi, ujrzeliśmy charakterystyczny symbol chrześcijaństwa w Irlandii...
W tej części kraju, dotychczas spotkaliśmy się już z podobnym krzyżem, który również został postawiony w dość nietypowym miejscu: było to na Półwyspie Dingle. Kiedyś szukałem przyczyn tak nietypowego położenia, szukając w tym jakieś legendy lub historii, lecz wyjaśnienie jest bardzo proste. Krzyże te oznaczają granice pomiędzy dwoma parafiami...
Na przeciwko tego charakterystycznego punktu, istnieje nieprawdopodobna droga.
Droga R574, potocznie nazwana Healy Pass, to nic innego jak asfaltowa wstęga, wkomponowana w surowy klimat gór Caha. Świadomie czy też nie, w dniu dzisiejszym jest ikoną półwyspu Beara
Tuż obok białego krzyża, po jego białej stronie, od wielu lat stoi mały budyneczek. Okazało się, że jest to sklep z pamiątkami a jego położenie jest tak nietypowe, że chyba nie ma osoby, która przejeżdżając przez Przełęcz Healy nie zatrzymuje się tutaj.
Wchodzimy do środka. Wewnątrz poznajemy przesympatycznego, starszego Pana, którego od razu polubiliśmy. Ów Pan, właściciel, prezentuje typową irlandzką gościnność: wita każdego serdecznie i z każdym chce porozmawiać. Nas ujął jeszcze tym, że gdy podliczał pamiątki, które oczywiście musieliśmy w tym miejscu kupić, nie używał kalkulatora, tylko używał papieru i ołówka, reprezentując podstawowe naliczanie nanosząc kwoty w słupkach...
Atmosfera w tym sklepiku jest cudowna i oprócz fajnych pamiątek, można tutaj poprosić o kawę lub herbatę...
Droga R547, zwana dzisiaj Healy Pass, została zaprojektowana przez byłego Gubernatora Wolnego Państwa Irlandzkiego, Timothy'ego Michael'a Healy. Budowa zakończyła się w 1847 roku i przede wszystkim była projektem przeciwdziałającym głodowi i braku pracy, w czasach gdy panowała zaraza ziemniaczana.
Była też połączeniem dwóch miasteczek, leżących na dwóch krańcach tego samego półwyspu: Lauragh i Adrigole.
Sami zobaczcie, jak wygląda serpentyna Healy Pass z "lotu ptaka"...
Czas nam ruszać.
Z wielką przyjemnością ruszamy w dół serpentyny, na niezliczoną ilość zakrętów... Zapraszamy Was również, wystarczy klikać myszką na zdjęciu i będziecie poznawać trasę razem z nami...
Nie mogliśmy ot, tak jechać dalej, gdyż wraz z naszym przemieszczeniem, zmieniła się również perspektywa panoramy, na którą tak na prawdę mogliśmy patrzeć bez końca.
Dopiero tutaj, na tej wysokości, zobaczyliśmy piękną panoramę tutejszych bliskich, zdawało by się szczytów półwyspu Beara oraz tych dalszych, ledwo widocznych, które znajdują się już na Półwyspie Kerry
Góry te wyglądają na niegroźne a w rzeczywistości potrafią zaskoczyć, zranić a nawet zabić.
Pokonujemy ostatnie kilkaset metrów wzniesienia i mijamy zbudowany tutaj most.
 |
| Krzyż na Półwyspie Dingle |
Droga R574, potocznie nazwana Healy Pass, to nic innego jak asfaltowa wstęga, wkomponowana w surowy klimat gór Caha. Świadomie czy też nie, w dniu dzisiejszym jest ikoną półwyspu Beara
Była też połączeniem dwóch miasteczek, leżących na dwóch krańcach tego samego półwyspu: Lauragh i Adrigole.
 |
| Google Map |
Z wielką przyjemnością ruszamy w dół serpentyny, na niezliczoną ilość zakrętów... Zapraszamy Was również, wystarczy klikać myszką na zdjęciu i będziecie poznawać trasę razem z nami...
Najpierw zjechaliśmy aż do pierwszego zakola, tam gdzie akurat na zdjęciu jest samochód...
Z tego miejsca mieliśmy znacznie inne widoki, choć przecież te same...
Właśnie z tego półkola doskonale widać budyneczek z pamiątkami, krzyż oraz most...
Wrażenia z jazdy są na prawdę niesamowite...
Powolna jazda rekompensowana jest fantastycznymi i surowymi widokami miejsc, w których chyba najlepiej czują się owce...
Nawet gdy zjechaliśmy z Healy Pass, dalsza droga również wyglądała niezwykle malowniczo...
Lokalizacja:
Półwysep Beara, Hrabstwo Cork/Kerry, Ireland
Koordynaty GPS:
|
51°43'16"N 09°45'23"W
|
Film:
Autor: Calming Trafic
|
MAPA:
*********************************************
Po ostatnim poście otrzymaliśmy na naszym profilu na FB kilka fantastycznych fotek Cliffs of Moher. Chociaż to nie ładnie, to jednak zazdrościmy autorom pięknych fotek i tak pięknej pogody.
Wszystkie Wasze zdjęcia, są na prawdę super. Dziękujemy!!!
I oto pierwsze z nich nadesłane przez Anne Anule Gniadek, ukazujące klify z poziomu Oceanu...
 |
| Fot: Anna Anula Gniadek |
Z kolei te same klify wieczorem oraz przy zachodzie słońca.
Te przepiękne fotki nadesłała Agnieszka Polańska-Rogólska:
 |
| Fot.: Agnieszka Polańska-Rogólska |
 |
| Fot.: Agnieszka Polańska-Rogólska |
Następne zdjęcia podesłała nam Pani Elżbieta Łukowska, która również ma się czym pochwalić:
 |
| Fot.: Elżbieta Łukowska |
 |
| Fot.: Elżbieta Łukowska |
Bardzo Dziękujemy!!!
